polaryzacja elektryczna
Encyklopedia PWN
korozja
proces niszczenia (degradacji) materiałów w wyniku reakcji chemicznych lub elektrochemicznych przebiegających na granicy zetknięcia z otaczającym je środowiskiem.
[łac.],
fiz. zjawisko polegające na tym, że przy padaniu fali na granicę rozdziału 2 ośrodków powstaje fala rozchodząca się od granicy rozdziału w stronę pierwszego ośrodka;
optyka
dziedzina nauki i techniki zajmująca się światłem — zjawiskami związanymi z jego generowaniem, rozchodzeniem się, detekcją, oddziaływaniem z materią i wynikającymi z nich zastosowaniami;
[gr. optikḗ ‘nauka o zjawiskach wzrokowych’],
PDP, ang. Plasma Display Panel, ekran plazmowy, wyświetlacz plazmowy,
ekran, na którym obraz powstaje w wyniku luminescencji luminoforu, wywołanej promieniowaniem nadfioletowym emitowanym podczas wyładowania jarzeniowego w gazie (wyładowanie elektryczne);
rodzaj silnika elektrycznego o wirniku w kształcie tarczy wykonanej z materiału izolacyjnego, z naniesionym na niej drukowanym uzwojeniem twornika (silnik prądu stałego) lub z magnesami trwałymi o kierunku polaryzacji magnet. prostopadłym do powierzchni tarczy (silniki skokowe).
